niedziela, 10 września 2023

Pieranie - kościół św.Mikołaja Biskupa.

Ostatnio nie wstawiałem nowych zdjęć przedstawiających drewniane kościoły w Polsce. Dużo się działo fotograficznie i nie tylko, a ładna...

 wrześniowa pogoda nie sprzyja siedzeniu przed komputerem. Kilka dni byłem  w podróży po Górach Świętokrzyskich. w wyniku czego przybyło mi do kolekcji około dwudziestu nowych drewnianych  obiektów sakralnych. Są to drewniane kościoły położone na terenach Kielecczyzny, zdjęcia których postaram się  sukcesywnie wystawiać na blogu. Oczywiście oprócz fotografowania kościołów i nie tylko kościołów - wypoczywałem na łonie świętokrzyskiej natury.

Dziś jednak coś z Kujaw. Na moim blogu, zaprezentuje się inna architektoniczna perełka,  położona w gminie Dąbrowa Biskupia, w niewielkiej odległości od Inowrocławia. Mowa jest o kościele w Pieraniu, który fotografowałem już kilka razy na przestrzeni ostatnich lat. Przeważnie jednak robiłem to przejazdem, a więc całkiem przypadkowo, więc nie zawsze byłem zadowolony ze zdjęć. Kościół ten, usytuowany jest pośród otaczającego go starodrzewu, który w okresie wiosenno letnim skutecznie maskuje jego wygląd.

W maju tego roku jadąc na Pałuki w rejon Żnina, pod kościołem w Pieraniu byłem już o godzinie szóstej rano. Myślałem, że będę tam pierwszy, że będę miał fajne poranne światło słoneczne, i że spokojnie zrobię  ciekawe zdjęcia kościoła i otoczenia. Okazało się, że tego dnia (niedziela), w Pieraniu jest kościelne święto czyli odpust, a pod kościołem zastałem sprzedawców obwarzanków rozkładających swoje stragany. 

Oczywiście o tej porze dnia kościół był zamknięty na trzy spusty. Porządni ludzie o tej porze w niedzielę powinni jeszcze spać. Pozostało mi więc zrobienie kilku zdjęć kościoła z zewnątrz tak, aby nie mieć w tle sprzedawców i ich dostawczych samochodów. 

 


W moim fotograficznym archiwum brakowało mi zdjęć wnętrza tego kościoła, więc odkładałem na później wystawienie nowego wpisu. Aby te braki uzupełnić, kilka dni temu w niedzielę rano, zrobiłem sobie specjalną wycieczkę do Pierania. Udało mi się trafić tam o właściwej porze, to jest w czasie trwania mszy świętej. 



Odczekałem aż msza się skończy, i słuchając zapowiedzi, mogłem już fotografować pięknie zdobione wnętrze. Uczestnicy mszy świętej, są na moich zdjęciach tylko dodatkiem, uwierzytelniającym fakt, że jednak do kościoła jeszcze ktoś chodzi. Z radością mogę więc teraz te zdjęcia wystawić na moim blogu.


Kościół w Pieraniu, jest jednym z większych obiektów sakralnych tego typu w Polsce. Należy też do tych bardzo cennych historycznie gdyż jego powstanie szacowane jest na lata 1732-1736. Powstanie parafii w Pieraniu ma jeszcze dłuższą historię bo określa się jej powstanie na początek XIV wieku. 

Bardzo ładny jest też wystrój kościoła z cudownym obrazem Matki Boskiej Łaskawej, zwanej Pierańską. Dziś już może ten kościół nie ma tak dużego znaczenia, ale kiedyś uznawany był za Częstochowę Kujaw. Miejsce to, podobnie jak Częstochowa, znane było z licznych pielgrzymek pątników z całego kraju.

W latach 2003-2006, przeprowadzano badania archeologiczne wewnątrz kościoła jak i na zewnątrz w pobliżu jego fundamentów. W wyniku tych badań eksploracyjnych, pod podłogą prezbiterium natrafiono na prowizoryczną kryptę. Znaleziono tam wiele trumien dziecięcych, ze zmumifikowanymi ciałami niemowląt. Były też tam zwłoki jednej dorosłej kobiety. Nigdzie się nie doczytałem co było powodem pochówku tych ciał w tym miejscu.


 W czasie prowadzonych badań archeologicznych, wykonano też liczne odwierty wokół kościoła jak i przy jego fundamentach. Zauważono, że posadowienie kościoła wykonane jest z różnej wielkości kamieni polnych łączonych gliną. Potwierdza to fakt, że kościół ten należy do jednych z najstarszych zachowanych budynków tego typu na terenie Polski.

W czasie wykopalisk, znaleziono wiele przedmiotów pochodzących z czasów późnego średniowiecza jak i późniejszych. Były to: naczynia liturgiczne, ceramika, różne monety, różańce, krzyżyki i inne przedmioty związane z kultem religijnym. W sumie znaleziono kilka tysięcy różnych przedmiotów jak i ich części. Ten fakt świadczy o tym, że kościół ten był odwiedzany  przez liczną rzeszę wiernych z całego kraju, a znalezione przedmioty składane były w pobliżu kościoła i jego wnętrzu w różnych intencjach. Do dziś taka religijna tradycja kultywowana jest w Grabarce na Podlasiu oraz wielu innych miejscach naszego kraju.

Od wielu lat, kościół w Pieraniu dofinansowywany jest hojnie przez różne instytucje. Szpetna tablica z wykazem darczyńców szpeci teren obok kościoła. Nie da się jej nie zauważyć. Nie mam nic przeciwko wszelkiemu wspieraniu takich architektonicznych perełek, ale już samo wystawianie się z taką inicjatywą na widok publiczny w takiej formie jest co najmniej naganne. Powiem więcej, jest to populizm najgorszego sortu, bowiem żaden z tych darczyńców nie robi tego z własnych pieniędzy. To są nasze pieniądze, a oni są tylko pośrednikami grającymi na emocjach elektoratu. No cóż.., lud jak zwykle to kupi i zagłosuje nogami. Kto mądry ten wie, że największe datki na kościół zawsze dawała dawna włoska mafia sycylijska. Najlepiej się dzieli nie swoimi pieniędzmi. Zdjęcie z tablicami można mocno powiększyć - klikając na fotkę.

Krótko o historii tego kościoła ze strony Kościoły drewniane

Kościół p.w. Świętego Mikołaja Biskupa z lat 1732 – 34. Zbudowany z fundacji skarbnika brzesko – kujawskiego Łukasza i Jadwigi Umińskich przez cieślę Jakuba Gaca. Jeden z największych kościołów drewnianych w Polsce. W 1736 r. zbudowano dwie wysokie (wzmiankowano o 40 m wysokości !) barokowe wieże. Remontowany w 1825 r. – wymiana poszycia dachu na dachówkę. W 1853 r. rozebrano obie wieże. Odnowienie polichromii w 1894 r. przez Henryka Jaguszewskiego, oraz w 1951 r. przez Franciszka Cholewińskiego. Ważniejsze remonty w 1901, 1933 i 1947 r. W 1963 r. zmieniono dachówkę na gont. Remontowany gruntownie w latach 2003 – 08. Zabytek klasy „0”. W Pieraniach urodził się Jerzy Waldorff.

Na koniec oczywiście mapka poglądowa. 

Pozdrawiam serdecznie wszystkich, którzy doczytali do końca :)

4 komentarze:

  1. Fajny opis i super ujęcia. Byłam, widziałam i polecam zatrzymać się chociażby na chwilę.

    OdpowiedzUsuń
  2. Odpowiedzi
    1. Zgadza się jest ładny, choć chyba ładniejszy jest w Krzywosądzu - jest ma moim blogu. Dziękuję za komentarz! Grzegorz.

      Usuń

Skomentuj, wyraź opinię - można anonimowo.